Artrose (slijtage) van de heup
Artrose is een aandoening van de gewrichten. Het komt vaak voor in het heup- en kniegewricht. Het bot in een gewricht is bekleed met een laagje kraakbeen. Dat zorgt ervoor dat de gewrichtsvlakken soepel ten opzichte van elkaar kunnen bewegen. In het geval van de heup: dat de kop soepel kan draaien in de kom. Bij artrose gaat de kwaliteit van het kraakbeen achteruit. Het kraakbeen wordt dunner en onregelmatig. Daarom wordt artrose ook wel slijtage genoemd, maar dit is niet altijd helemaal juist. Rond het artrotische gewricht vormen zich botknobbels en het gewricht(skapsel) kan ontstoken raken.
Oorzaak
Er is nog veel onduidelijkheid over hoe artrose precies ontstaat. Vaak is er sprake van meerdere factoren die een rol spelen. Zo is bekend dat zogenaamde risicofactoren de kans op artrose vergroten. Risicofactoren zijn:
- Hogere leeftijd. Met het ouder worden wordt de kans op artrose groter.
- Overbelasting. Mensen die langere tijd hun gewrichten overbelasten, bijvoorbeeld bouwvakkers, topsporters en mensen met overgewicht, hebben een verhoogde kans op artrose.
- Geslacht. Vrouwen hebben twee keer zo vaak artrose als mannen.
- Gewrichtsbeschadiging in het verleden. Na een breuk, blessure of eerdere operatie kan er een verhoogde kans bestaan op artrose.
Daarnaast zijn er zeldzame oorzaken zoals erfelijke aandoeningen en scheurtjes in de kraakbeenring rondom het heupgewricht (labrum).
Symptomen
Pijn en stijfheid komen het meest voor. De pijn wordt gevoeld in de lies, bil of doortrekkend naar het bovenbeen en de knie. Het gewricht wordt merkbaar stijver. Ook bij het opstaan of op gang komen is er pijn, de zogenaamde startpijn. Lopen, traplopen en bukken worden vaak steeds moeilijker. Deze klachten nemen toe als de artrose verergert, maar kunnen in verschillende mate aanwezig zijn. Het gewricht kan gaan kraken door de onregelmatigheid van het gewricht. Een ander symptoom kan vermoeidheid zijn, als gevolg van pijn, slechte nachtrust of omdat bewegen extra energie kost.
Diagnostiek
Over het algemeen zijn de symptomen en goed lichamelijk onderzoek in combinatie met röntgenfoto’s voldoende om de diagnose heupartrose (coxartrose) te stellen. Heel soms is aanvullend bloedonderzoek, een testverdoving van het gewricht (marcaïnisatie) of een scan nodig.
Behandeling
Hoe de aandoening precies verloopt, varieert van patiënt tot patiënt. Dit hangt onder andere af van de mate van gewrichtsbeschadiging en ontsteking. De klachten zullen over het algemeen verergeren in de loop van de tijd. Hoe snel die verergering optreedt, wisselt sterk. Artrose is niet te genezen. Daarom denken veel mensen dat er niets aan te doen is en ze ‘er mee moeten leren leven” . Dat is gelukkig niet waar. Eigenlijk altijd wordt begonnen met een zogenaamde conservatieve behandeling, dat wil zeggen niet-operatief. Dit gebeurt vaak op advies van de huisarts of de fysiotherapeut. Als dit onvoldoende helpt, komen de operatieve opties in beeld.
Meer informatie over artrose (slijtage) van de heup
