Behandeling van een anale fissuur
Een anale fissuur, ook wel anuskloof genoemd, begint als een scheurtje in de huid van de anus. Na verloop van tijd gaat het scheurtje over in een zweer. Vaak loopt de fissuur in de lengterichting van de bilspleet, aan de voor- of achterkant van de anus.
Meestal geneest een fissuur vanzelf binnen enkele weken. Wanneer de fissuur echter langer dan 6 weken bestaat, spreken we van een chronische fissuur. Deze geneest niet meer spontaan. Om genezing van een fissuur te bevorderen is het van belang de ontlasting zacht en soepel houden. De patiënt kan dit zelf bevorderen door vezelrijk te eten, veel te drinken en voldoende te bewegen.
Wanneer dit niet helpt, zijn er drie behandelingen mogelijk:
- Diltiazem gel/crème. Diltiazem verbetert de doorbloeding van de huid van de anus. Ook heeft het een verslappende werking op de spanning van de inwendige kringspier.
- ISDN crème. Deze crème ontspant de inwendige kringspier en verbetert de doorbloeding van de huid van de anus.
- Botox.
Wanneer behandeling met bovenstaande crèmes niet voldoende helpt, is Botox een optie. Botox ontspant de spieren en is bekend van de antirimpel behandelingen. Wanneer we Botox in de inwendige kringspier spuiten ontspant deze zich. Doordat de druk in de anus vermindert, neemt de doorbloeding toe en hierdoor kan de fissuur genezen. De behandeling met Botox gebeurt onder algehele narcose en vindt plaats in dagbehandeling. De behandeling duurt ongeveer een kwartier.
