‘Ik wil dat mensen mij herinneren als de Jet die ik ben; een stoer wijf!’

Een paar weken geleden hield ze haar eindfeest met als thema reizen. De 57-jarige Jet van der Meijden uit Geldrop is dinsdag vertrokken op haar laatste reis. “Ik heb tot het einde zelf de regie kunnen houden. Mijn tijd hier zit er op, ik heb zo veel liefde en warmte mogen ervaren in mijn leven, zoveel mooie reizen en herinneringen mogen maken. Ik heb intens geleefd, er alles uitgehaald. Voor mij is het moment daar dat ik ook écht het gevoel heb dat ik kan gaan, ik heb er vrede mee. Er wacht mij een nieuw avontuur. Er zijn geen losse eindjes, ik ben een gelukkig mens.”

In 2005 werd bij Jet borstkanker geconstateerd in beide borsten. Drie jaar geleden was de kanker uitgezaaid door heel haar lichaam. “Vanaf dat moment weet je dat je in reservetijd leeft. En deze tijd is de meest waardevolle tijd van mijn leven gebleken. Zo mooi, zo intens. De kanker heeft nooit mijn leven bepaald. Niet in het begin en ook niet aan het einde. De regie van mijn leven heb ik altijd zelf in handen gehad. De keuze om te sterven maak ik daarom ook zelf. Ik merk dat mijn lichaam op is, ik heb minder energie, ik ben snel moe. Ik krijg minder lucht en de uitzaaiingen zitten in mijn hoofd. De kwaliteit van leven heeft voor mij altijd voorop gestaan, alleen lijfelijk aanwezig zijn is voor mij niet voldoende. Ik ben niet bang om dood te gaan, ik ben er klaar voor. Ik wil dat mensen mij herinneren als de Jet die ik ben; een stoer wijf!”

Onprettig zwart gat

We spreken Jet enkele dagen voor haar zelfgekozen dood. Twaalf jaar lang was de Geldropse een patiënt van het Catharina Ziekenhuis. Een actieve patiënt. Zo was ze twee jaar geleden één van de hoofdrolspelers in het televisieprogramma ‘Mijn laatste Reis’ van SBS6 waarvoor opnames in het ziekenhuis zijn gemaakt. En ze stond met haar zelfgemaakte ‘engeltjes’ op de jaarlijkse borstkankerbeurs van het borstkankercentrum. “Met alles wat ik gedaan heb, wilde ik laten zien wat voor prachtige dingen je kunt doen in reservetijd. Tuurlijk is er ook ruimte geweest voor verdriet en acceptatie en zit je midden in een zorgproces. Om de paar maanden kom je bij de oncoloog en hoop je elke keer weer dat je nog wat extra tijd krijgt. Ik heb in januari 2015 te horen gekregen dat de kanker door heel mijn lichaam was uitgezaaid. We zijn nu bijna drie jaar verder, dus ik heb zeker nog van alles kunnen doen. Zo heb ik nog heerlijke reizen gemaakt met mijn gezin, heb ik de alternatieve Elfstedentocht geschaatst op de Weissensee in Oostenrijk en was één van mijn persoonlijke hoogtepunten vorig jaar in mei de Samenloop voor Hoop Geldrop-Mierlo. De verbondenheid die ik toen heb mogen ervaren, is meer dan bijzonder te noemen. Familie en vrienden liepen mee, het was een wandeltocht van pure liefde”, somt Jet op. 

Value Based Health Care

Met haar positiviteit heeft ze altijd het verschil willen maken. Ook binnen het ziekenhuis was ze een positief kritische patiënt. “Vanaf het moment dat je te horen krijgt dat behandeling niet meer gericht is op genezing en de zorg palliatief wordt, had ik het gevoel in een zwart gat terecht te zijn gekomen. Enerzijds moet je jezelf herpakken als je te horen krijgt dat behandeling vanaf nu alleen gericht is op verlenging, anderzijds had ik het gevoel mijn vertrouwde team van specialisten en verpleegkundigen kwijt te zijn. Het vertrouwde team wat jouw dossier van haver tot gort kent, viel gevoelsmatig weg. Voor die overgang naar het palliatieve traject moet meer oog zijn. Het Catharina Ziekenhuis probeert hier alert op te zijn en is continu bezig met verbeteren. Value Based Health Care, waarbij de zorgvraag van de patiënt centraal staat, heeft dit ziekenhuis hoog in het vaandel staan. Natuurlijk vind ik dat hier nog meer de nadruk op mag liggen, maar de wil is er en dat is heel belangrijk. De patiënt heeft een stem binnen het ziekenhuis. Op deze manier ben je niet alleen patiënt maar ook mens. Mijn oncoloog Birgit Vriens heeft binnen haar kaders een zo goed mogelijke invulling gegeven aan mijn behoeften. Het ligt niet aan de mensen, vooral de werkdruk binnen de zorg speelt parten. Het past ook wel een beetje bij de tijd waarin we leven. Maar zorg houdt niet op wanneer iemand niet meer te genezen is.”

Casemanager

Jet kreeg een casemanager in het Catharina Ziekenhuis. “Het laatste half jaar ging het echt niet meer. Mijn zorgbehoeften veranderden en werden complexer. Een vertrouwd en vast aanspreekpunt is dan belangrijk, iemand die kennis heeft van mijn dossier. Ik heb ontzettend veel aan mijn casemanager gehad, iedereen verdient zo’n persoon in de laatste fase van het leven. Kleine dingen als enkel een luisterend oor hebben dan een enorme waarde”, benadrukt Jet.

Boos op kanker

Terugkijkend waren de laatste twee jaar en het onafwendbare afscheid wellicht wel de meest waardevolle momenten van haar leven. Samen met haar man Jan en haar twee kinderen heeft ze herinneringen gemaakt en sprak ze over haar ziekte en het afscheid. “Ik ben nooit boos geweest op de kanker. Ik wilde mijn tijd niet verdoen aan negatieve energie. De laatste fase van je leven is ontzettend mooi, heel puur. Een heel waardevolle tijd. Toekomstplannen maakte ik niet meer, ik heb veel achterom gekeken en de dagen geleefd in het heden. Wat was dat een bijzondere tijd. Nu is het tijd voor een nieuw avontuur…”

Dinsdag overleed Jet aan de gevolgen van borstkanker. Alle medewerkers van het Catharina Ziekenhuis wensen haar nabestaanden veel sterkte bij dit verlies.