‘Van eten in sterrenrestaurants word je niet dik’

Peter van Houtert (60) uit IJsselstein hield van eten, vooral van veel eten. Maar toen de weegschaal 170 kilo aangaf en de lichamelijke klachten zich opstapelden, was de maat vol. Een maagverkleinende operatie (gastric sleeve) in het Catharina Ziekenhuis veranderde het leven van de wijnhandelaar. “Ik geniet nog steeds, maar ik heb nu een stop-knop.”

“Voor mijn operatie was ik eigenlijk de hele dag met eten bezig. Als mijn vrouw en ik op vakantie waren en net hadden ontbeten, was ik alweer bezig met de volgende maaltijd.” Peter eet niet alleen vaak, maar liefst ook veel. “Als we thuis kip aten, nam mijn vrouw een kippenpootje en at ik de rest op. Als ik in een restaurant bij een buffet stond, raakte ik helemaal in paniek omdat ik alles wilde proberen.”

Levensgenieter

Dik? Nee, zo zag Peter zichzelf eigenlijk nooit. “Zelf had ik dat niet in de gaten, ik had ook een heel actief en druk leven.” Als directeur van een wijnhandel en voorzitter van de branchevereniging voor wijnhandelaren vliegt hij de hele wereld over, bezoekt hij wijnproducenten en schuift hij aan in de beste restaurants.

In zijn directe omgeving wordt zijn overgewicht ook niet als een probleem gezien. ‘Ach jij bent gewoon een levensgenieter’, hoort hij vaak. “En als ik in een sterrenrestaurant van een bevriende kok ging eten, kwam de chef naar mijn tafel toe om mij nog wat extra nieuwe dingen te laten proeven. Ik was ook nog eens een jaar inspecteur voor Gault Millau.”

Kleine hapjes

Twee jaar geleden, als hij 170 kilo weegt, krijgt Peter steeds meer lichamelijke klachten. “Ik was gewoon niet meer fit. Ik had moeite met lange tijd staan, bijvoorbeeld op een wijnbeurs. Ik heb alles geprobeerd om af te vallen, allerlei diëten en zelfs twee keer een smallbite waarmee je alleen kleine hapjes kunt nemen. Het werkte niet. Via-via hoorde ik goede verhalen over chirurg Jean-Paul de Zoete van het Catharina Obesitascentrum. Toen ben ik daar het traject gestart voor een maagverkleinende operatie.”

Peter is erg te spreken over de zorg in het Obesitascentrum. “Niets dan lof voor het team en alle begeleiding.” Ook het natraject is van grote waarde: “Het contact met andere patiënten vind ik geweldig. Het is mooi om te zien dat zij door het traject prachtige mensen zijn geworden, van binnen en van buiten.”

Fastfood tankstation

Inmiddels is Peter 65 kilo lichter en ziet zijn leven er heel anders uit. “Ik sport nu fanatieker dan mijn kinderen en heb zelfs een racefiets. Ik mag alles eten, maar fastfood doe ik bijvoorbeeld niet meer. Dik word je niet door eten in sterrenrestaurants, dat kwam eerder door mijn stops bij het tankstation. Op een gemiddelde zaterdag drink ik nu met mijn vrouw een goed glas wijn en eet ik een stukje kaas. Dat mag ook, want dan heb ik ’s ochtends twee uur gesport. Ik geniet nog steeds, maar eet met mate. Ik heb nu een stop-knop.”

Het wennen aan zijn nieuwe lichaam kost nog wel tijd. “In mijn dromen ben ik nu pas weer een slanke man.”