Aangezichtsverlamming
Aangezichtsverlamming ontstaat als de aangezichtszenuw (vrijwel altijd aan één kant) slecht functioneert. Beide kanten van uw gezicht hebben een aangezichtszenuw. Deze zenuw stuurt de spieren aan die zorgen voor de mimiek van uw gezicht. Valt de functie van de spieren aan één kant uit, dan krijgt u als gevolg hiervan een scheef gezicht.
Oorzaken aangezichtsverlamming
- Oorontsteking
- Schedelletsel, bijvoorbeeld na een ongeval of letsel na operatie (meestal aan oor of speekselklier)
- Het gordelroosvirus: hierbij zijn blaasjes – zoals bij waterpokken – zichtbaar in uw oorschelp en omgeving. De verlamming is vaak pijnlijk en gaat soms gepaard met gehoorverlies en evenwichtsstoornissen
- Een tumor die op de zenuw drukt: hierbij treedt de verlamming vaak zeer geleidelijk op
- Ziekte van Lyme
- In ongeveer 50 procent van de gevallen is er geen oorzaak te vinden, dan spreken we van de verlamming van Bell. Het lijkt erop dat het herpes simplex virus, type 1 deze verlamming veroorzaakt. Dit virus zorgt ook wel voor de bekende koortslip
Behandeling aangezichtsverlamming
Afhankelijk van de oorzaak zijn in overleg met uw specialist diverse behandelingen in te zetten.
Na een aangezichtsverlamming met zenuwuitval kunnen hinderlijke verschijnselen blijven bestaan. De zenuwfunctie kan zich tot een jaar na aanvang van de verlamming herstellen. Daarna kunt u niet veel verbetering meer verwachten. Bij herstel kunnen zenuwvezels soms een verkeerde aansluiting maken. Dit uit zich in hinderlijk meebewegen, bij spreken, eten, drinken en fluiten. Verder kan de aangedane kant strak aanvoelen en kan het oog tijdens het eten tranen. Na verloop van jaren kan de verlamming duidelijker zichtbaar worden, omdat de huid ouder wordt en uitzakt.
