Heupprothese

Bij heupslijtage (heupartrose) is het kraakbeen (de glijdende laag) in het heupgewricht versleten. Het is dun geworden of helemaal verdwenen. Een versleten heup komt niet alleen op latere leeftijd voor, maar kan ook bij jongere mensen voorkomen. Door deze heupslijtage kunnen verschillende klachten ontstaan, zoals startpijn en startstijfheid. Als de heupslijtage erger wordt, nemen ook de klachten toe. Gelukkig kan een ‘versleten heup’ vervangen worden door een kunstheup.

Een heupprothese bestaat uit drie delen:

• Een kunststof cup, of een metalen buiten cup en binnencup van kunststof. De cup wordt geplaatst in de kom van de versleten heup
• Een kop van keramiek
• Een steel van metaal. De steel wordt in de schacht van het dijbeenbovenbeen) aangebracht

Er zijn twee soorten prothesen:

De gecementeerde prothese: Bij een gecementeerde kunstheup wordt de versleten heupkop verwijderd. Eventuele resten van kraakbeen worden uit de kom gefreesd. In de uitgefreesde kom wordt een kunststof (polyethyleen) kom geplaatst. De versleten heupkop wordt vervangen door een kop van keramiek die met een steel in het bovenbeen wordt geplaatst. Zowel de cup als de steel worden met botcement (polymethylmetacrylaat), een soort twee-componentenlijm, aan het bot verankerd.

De ongecementeerde prothese: Bij de ongecementeerde prothese worden de cup en de kop met steel niet met cement vastgezet, maar worden de cup en steel met kop zo vast mogelijk in het bot ingeklemd. De steel en de cup zijn van titanium en deze zijn bedekt met hydroxyapatite (een speciaal laagje dat een goede botingroei bevordert). In de cup zit een binnencup. Deze is van kunststof (polyethyleen).

Na de operatie krijgt u dagelijks fysiotherapie. Hierbij wordt aandacht besteed aan spierversterkende oefeningen en het lopen en traplopen met krukken.

Revisie van een heupprothese
Er zijn meerdere oorzaken waardoor een heupprothese problemen kan geven. Soms is dit vanaf de plaatsing van de prothese, maar meestal ontstaan de klachten pas na verloop van tijd. Het achterhalen van deze oorzaak is vaak lastig en er is een gespecialiseerde aanpak nodig.