Buikwandbreuk

Een breuk is meestal herkenbaar als een zwelling die ontstaat door een opening in een verzwakt deel van de spierlaag van de buik. Deze opening kan aangeboren zijn, of ontstaan door bijvoorbeeld uitrekking, veel hoesten of vaak en zwaar tillen. Een opening kan ook ontstaan na een eerdere operatie door de buikwand heen; dit heet dan een littekenbreuk. Een breuk verdwijnt nooit vanzelf en kan groter worden.

Symptomen

• Bij een liesbreuk bevindt de uitstulping zich in de lies. Klachten van een liesbreuk variëren van enig ongemak, een zeurend of branderig gevoel, tot pijn in de liesstreek. De pijn neemt vaak toe in de loop van de dag bij lopen of zitten.
• De niet aangeboren navelbreuk ontstaat door een verhoogde druk in de buikholte, al dan niet gepaard gaande met een zwakke plek in de buikwand.
• Bóven de navel komen ook breuken voor die berusten op een zwakke plek in de buikwand, de bovenbuikbreuk.

Onderzoek

Een breuk is het beste vast te stellen als u rechtop staat. Aanvullend onderzoek is meestal niet nodig. Bij twijfel kan een echo-onderzoek of CT-scan worden aangevraagd.

Operatie

Er worden in Nederland 2 methoden gebruikt om een liesbreuk te verhelpen:

• De ‘open’ methode
  Dit is de gewone manier van opereren. Deze benadering wordt meestal gebruikt bij navel en littekenbreuken. Bijna altijd plaatsen we hierbij een stukje kunststof om de zwakke plek in de buikwand te verstevigen.
• De laparoscopische methode (kijkoperatie)
  Bij een kijkoperatie brengen we een aantal gaatjes in de buikhuid aan. Via deze gaatjes worden instrumenten naar binnengebracht en een camera die verbonden is met een monitor. De chirurg voert de operatie nu vanuit de binnenzijde van de breukpoort uit. Op de monitor kan hij zien wat hij doet. Hierbij wordt de zwakke plek in de buikwand met kunststof weefsel hersteld. Deze benadering wordt meestal gebruikt bij een liesbreukherstel.