Meer informatie over de patiënt leidt tot beter medicijngebruik
Artsen, apothekersassistenten en apothekers zien in het ziekenhuis honderden tot duizenden medicatiebewakingssignalen per dag, waarvan circa 1,5 % relevant is voor de desbetreffende patiënt. Het is belangrijk dat de juiste medicijnen, in de juiste dosering op een goede manier worden gebruikt, zodat ze effectief zijn zonder dat er vervelende bijwerkingen optreden. Ziekenhuisapotheker Arthur Wasylewicz ontwikkelde voor zijn promotie aan de Technische Universiteit Eindhoven een extra module bovenop het medicatie voorschrijfsysteem waardoor met minder medicatiebewakingssignalen de veiligheid van medicijngebruik flink is verbeterd.
Binnen het elektronisch patiëntendossier (EPD) is er een elektronisch voorschrijf- en toediensysteem. Hierin is alle informatie opgeslagen rondom medicatiegebruik. Nieuwe medicatie wordt hierin gestart, gewijzigd of kan gestopt worden. Tijdens zijn promotieonderzoek heeft Arthur gekeken of het toevoegen van achtergrondinformatie aan het elektronisch voorschrijfsysteem zoals laboratoriumuitslagen, bloeddruk en hartslag, medicatiebewakingssignalen kunnen verbeteren. Deze medicatiebewakingssignalen zijn bedoeld om zorgverleners alert te maken op bijvoorbeeld het gebruik van twee geneesmiddelen die een wisselwerking hebben.
Met de studie is aangetoond dat het toevoegen van achtergrondinformatie kan helpen bij het beter, vroegtijdig, signaleren van mogelijke medicatiefouten of potentiële bijwerkingen. En dat met minder medicatiebewakingssignalen. Ook zorgt het meenemen van aanvullende informatie in het signaal zelf voor kwalitatief betere medicatiebewakingssignalen.
De resultaten uit het onderzoek zijn direct toegepast in de praktijk, wat betekent dat patiënten en zorgverleners van het Catharina Ziekenhuis hier de resultaten al van ervaren. En dat is ook meteen hetgeen Wasylewicz veel voldoening geeft over zijn proefschrift.
“Door gebruik te maken van software (Gaston Pharma®) ontwikkeld aan de TU/e heb ik de mogelijkheid gehad om alles als zorgverlener zelf te kunnen programmeren in het systeem. En omdat dit systeem bij meerdere ziekenhuizen wordt gebruikt, heb ik ook veel mensen mee kunnen nemen in de opbrengst van dit onderzoek en is de uitkomst direct geïntegreerd in het zorgproces. Van theorie naar de patiënt in één proefschrift, daar ben ik trots op!”