Dystonie

Dystonie is vaak een symptoom van een onderliggend probleem, al is dat in veel gevallen moeilijk aan te wijzen. In zeldzame gevallen ligt het aan een erfelijk bepaalde aanleg. Soms is een beroerte of een bijwerking van bepaalde medicijnen de oorzaak van de dystonie.

Dystonie is meestal een chronische hersenaandoening die niet te genezen is. De gevolgen van dystonie verschillen per persoon en zijn afhankelijk van de locatie en omvang van de aandoening. Dystonie kan zowel lichamelijk als sociaal invaliderend zijn. Naast lichamelijke beperkingen speelt ook herkenning en begrip van de buitenwereld een rol in het ervaren van de aandoening. De mate waarin iemand zijn aandoening accepteert, heeft invloed op de lichamelijke en psychologische effecten van de aandoening. Dit kunnen zowel positieve als negatieve effecten zijn. Primaire dystonie kan op iedere leeftijd ontstaan, maar ontstaat meestal op middelbare leeftijd.  Wanneer het echter een kind betreft, is de kans groot dat de dystonie zich naar meerdere lichaamsdelen uitbreidt. Uiteindelijk kan dat leiden tot invaliditeit.