Cindy: ‘Ik zit het liefst bij de patiënten aan het bed’
Cindy Toussaint werkt op de verpleegafdeling Cardiologie. Zij staat bekend als de verpleegkundige die graag het gesprek aan gaat met de patiënt. Niet alleen over koetjes en kalfjes, ze schroomt niet om ook gevoelige onderwerpen aan te snijden. Dit wordt ontzettend gewaardeerd door patiënten, de familie en haar collega’s.
“Ik leg heel makkelijk contact. Ook al ken ik patiënten pas net, ik ga graag op de rand van het bed zitten en ga het gesprek aan.” Cindy vindt dat één van de belangrijkste dingen in haar werk en haalt er veel voldoening uit. Praten gaat haar makkelijk af omdat ze heel direct is. “Voor sommigen kan ik zelfs te direct zijn, maar als ze me beter leren kennen, weten ze dat ik ook heel lief kan zijn.”
Hier doe ik het voor
“Afgelopen weekend zorgde ik voor een patiënt met terminaal hartfalen. Ik kende hem al van eerdere opnames. Hij mocht naar huis, wetende dat hij niet meer beter zou worden. Ik ben met hem in gesprek gegaan. Het waren emotionele gesprekken, maar ik denk dat ik er juist ook met een beetje humor een twist aan heb kunnen geven. Hij heeft me maandag echt bedankt voor de tijd die ik voor hem genomen heb. Daarnaast had ik een terminale patiënt die overleed op de afdeling. Ik vind het belangrijk om dan ook steun te geven aan de familie. Ik haal er veel voldoening uit wetende dat ik goede zorg heb geleverd. Ik kwam thuis na mijn weekenddienst en ik dacht: Ja, hier doe ik het voor.”
Die ene patiënt
Cindy heeft ook één patiënt die ze nooit zal vergeten en waarmee ze af en toe nog contact heeft. “Deze jongeman werd opgenomen met een aortadissectie en heeft in totaal ruim een half jaar in ons ziekenhuis gelegen. Ik heb heel lang voor hem gezorgd. Hij was geen makkelijke jongen. Veel jonge collega’s waren geïntimideerd door de manier waarop hij hen benaderde. Hij was, net als ik, ook heel direct. Ik denk dat het daarom klikte. Ik kreeg dingen bij hem voor elkaar, die een ander niet lukte. Ik was onder de indruk van zijn wilskracht. Door alle complicaties was het nog maar de vraag of hij ooit nog kon lopen. Hij heeft gezegd: ‘Ik ga weer lopen, dit gaat lukken’. De eerste keer dat hij met de fysiotherapeut ging lopen op de afdeling moest ik bijna huilen. Ik heb echt bewondering voor die wilskracht.”
Dynamiek
Werken op de afdeling Cardiologie is erg dynamisch. De afwisseling tussen het werk op de verpleegafdeling en de dagbehandeling op de Hartlounge spreekt Cindy aan. “We kunnen het ontzettend druk hebben. Het is een ander soort drukte dan bij bijvoorbeeld algemene chirurgie of inwendige geneeskunde. Bij ons is de fysieke zorg voor de mensen minder, maar door de hoge turnover van patiënten kan het ook ontzettend hectisch zijn. Maar ik maak altijd tijd voor een praatje met de patiënt.” De heftige dingen die ze meemaakt kan ze goed bespreken met haar zus die ook op de afdeling werkt.
De menselijke kant
In het team zitten ook veel studenten die Cindy begeleidt. “Veel studenten vinden het technische aspect erg interessant: de telemetrie of de verpleegtechnische handelingen. Ik probeer de menselijke kant van het vak mee te geven. Ik leer ze om het gesprek aan te gaan. Je hoeft er bijvoorbeeld niet altijd apart voor te gaan zitten om een anamnese af te nemen. Tijdens de ochtendzorg kun je op een ongedwongen manier al veel over de patiënt te weten komen. Je hebt dan al de helft van je anamnese.”
Toekomst
“Ik denk dat ik over een aantal jaar nog steeds op de afdeling Cardiologie werk. Ik zit in verschillende werkgroepen, waaronder de sollicitatiecommissie en de werkgroep Hartlounge en ik ga iedere dag met veel plezier naar mijn werk. Ze hebben me gevraagd om naar de Hartbewaking te gaan, maar ik heb die ambitie niet. Ik ontwikkel mezelf liever binnen mijn huidige werk. Ik ben nu tijdelijk coördinator op de Hartlounge, maar ik vind het heerlijk als ik weer op de afdeling sta en voor mensen kan zorgen. Hierdoor besef ik dat ik geen leidinggevende functie wil, ik zit veel liever bij de patiënten aan het bed.”