‘Het is fijn om vertrouwde gezichten aan je bed te hebben’
Het Catharina Ziekenhuis heeft samen met Maastricht UMC+ het zorgpad voor patiënten die een stamceltransplantatie moeten ondergaan verbeterd. Thijs Ariaans (43) uit Eindhoven is een van de eerste patiënten die het nazorgtraject volgt in het Catharina Ziekenhuis. Thijs heeft Non-Hodgkin lymfoom oftewel lymfeklierkanker. Deze boodschap gooit in mei 2021 zijn leven van de een op de andere dag volledig overhoop. In juni van dit jaar onderging hij een stamceltransplantatie in Maastricht.
Het Catharina Ziekenhuis biedt nazorg aan patiënten die een stamceltransplantatie hebben ondergaan in Maastricht UMC+. Hierdoor kunnen patiënten na de transplantatie dicht bij huis, in het eigen ziekenhuis in isolatie, herstellen. Eerder bleven patiënten na de behandeling voor een langere periode in Maastricht.
Donderslag
De diagnose kwam ruim een jaar geleden als een donderslag bij heldere hemel. Thijs was vooral heel vermoeid, op sommige dagen was hij gewoon niet fit genoeg om op te staan uit bed. “En ik had wat klachten in de buik. Voor mij niet direct een aanleiding om naar de huisarts te gaan. Maar toen ik een verdikking in mijn teelbal voelde, ging ik naar de huisarts”, legt Thijs uit.
Stadium 4
Hij wordt doorgestuurd naar de uroloog in het Catharina Ziekenhuis en diverse onderzoeken volgen, waaronder bloedonderzoek. “Met die uitslagen op zak zat ik ineens in de stoel tegenover de hematoloog in het Catharina Kanker Instituut. Ik had lymfeklierkanker stadium 4, heel mijn boven- en onderlichaam was aangedaan. Het zag er niet heel goed uit. Ja, die boodschap slaat de grond onder je voeten weg, maar tegelijkertijd heb je geen keuze. Er moest iets gebeuren, als ik niets zou doen, zou ik doodgaan.”
Zes zware chemokuren volgden en de vergrootte teelbal wordt verwijderd. Voor de zekerheid volgt nog een aantal bestralingen en eind november is Thijs klaar. “De kuren waren pittig en intensief. Maar je doet het, want je wilt leven. Je springt op die trein en ondergaat het”, benadrukt Thijs.
Positief
Ondanks de diagnose en de zware kuren blijft Thijs positief. Thijs: “Het gaat allemaal zo snel, maar ik ben altijd van het positieve uitgegaan. De behandeling was gebaseerd op genezing en niet op verlenging, daar heb ik me aan vastgehouden. Negatieve energie helpt me niet bij het genezingsproces. Ik leef écht van dag tot dag.” De kanker lijkt even terrein te verliezen, maar twee maanden later krijgt Thijs last van zijn ontlasting. “Ja, dan gaan meteen de alarmbellen rinkelen. En helaas kreeg ik te horen dat de kankercellen weer actief waren. Toen heb ik samen met mijn hematoloog besloten om te gaan voor een stamceltransplantatie in Maastricht. En dat betekende weer kuren om de kanker een halt toe te roepen. In maart 2022 heb ik mijn stamcellen afgegeven in Maastricht.”
Isolatie
Uiteindelijk werd Thijs begin juni van dit jaar opgenomen in Maastricht voor zijn stamceltherapie. “Je bent daar een week en de eerste zes dagen krijg je ontzettend zware chemo. Alles wordt kapot gemaakt, dat hakte er wel in. Op dag zeven worden je stamcellen dan teruggeplaatst. En op de achtste dag mag je dan terug naar het Catharina Ziekenhuis, om verder te herstellen. Je moet rekening houden met een verblijf van twee tot drie weken en dan is het fijn om vertrouwde gezichten aan je bed te hebben. Je bouwt toch een band op met je ziekenhuis. Ik ben in totaal 13 dagen in isolatie verpleegd, toen waren mijn belangrijkste waarden op niveau en mocht ik naar huis.”
Onzekerheid
Inmiddels is Thijs weer thuis. Hij voelt zich goed. Op 20 september moet uit de scan blijken of de stamceltransplantatie zijn werk heeft gedaan en hij kankervrij is. “Mentaal vind ik dit de zwaarste periode. De onzekerheid, het niet weten wat er in je lijf gebeurt, valt me zwaar. De achtbaan is nu even gestopt, ik kan nu alleen maar wachten. En de ene dag gaat het beter dan de andere.”