Het kerstcadeau waarop niemand durfde te hopen: Thea toch weer het stralende middelpunt, als overgrootoma
Vorig jaar hielden alle familieleden van Thea Corbeek er rekening mee dat het hun laatste Kerstmis met haar zou worden. Over een paar dagen zal ze echter gewoon weer het middelpunt zijn als de familie samenkomt. Vol energie en inmiddels voor de eerste keer overgrootmoeder. Dankzij een Europese primeur van het Catharina Ziekenhuis.
Het appartement van Thea (78) in Doetinchem is een paar dagen nadat Sinterklaas het land uit is helemaal in Kerststijl. Op woensdag 10 december ontvangt ze bezoek. En niet van zomaar iemand, nee, iemand aan wie ze haar leven te danken heeft. Zo voelt ze dat echt, zegt ze later, als cardioloog Sjoerd Bouwmeester met gebak binnenstapt.
Thea, die er enorm op staat níet mevrouw Corbeek te worden genoemd, hoorde een dik jaar geleden in een ander ziekenhuis dat ze was uitbehandeld. “Dat was een harde boodschap”, zegt dochter Claudia. “We dachten een paar weken later allemaal dat dit de laatste Kerstmis zou zijn met mama/oma.”
Ik heb na jou nog meer kleine wondertjes zien gebeuren
Niet langer meer uitbehandeld
Die donkere gedachten kwamen gelukkig niet uit. Ze werd als hartpatiënte doorverwezen naar het Catharina Ziekenhuis, dat mogelijk nog wél iets kon betekenen voor haar. En dat bleek ook zo, al moest daar wel een Europese primeur aan te pas komen: de eerste plaatsing van een nieuw type mitralisklep via de lies. Het zorgt ervoor dat hartpatiënten nu wel uitzicht hebben op een toekomst terwijl ze eerst uitbehandeld waren.
En dat geldt zeker ook voor Thea. Dochter Claudia nogmaals: “Het contrast met komende Kerstmis is heel groot. Dan zit ze weer als stralend middelpunt aan tafel, een stuk fitter, met een beter perspectief, en ook nog eens voor het eerst overgrootmoeder van achterkleindochter Maeve. Dat is geweldig. En dat verdient ze ook, want ze heeft hiervoor keihard gewerkt, vol levensdrang en -kracht.”
„Zij heeft nu haar leven weer terug”, zei Bouwmeester destijds, kort na de operatie. „Ik zie fitte tachtigers waarvan ik weet: als we ze een behandeling aanbieden, hebben ze nog tien mooie jaren.” Thea is het levende bewijs ervan. “Ik heb na jou nog meer kleine wondertjes zien gebeuren”, zegt de cardioloog nu tegen haar met een glimlach op zijn gezicht. “Maar omdat jij de eerste was met deze techniek, kom ik graag even bij jou kijken hoe het met je gaat. Dat kan ik natuurlijk niet doen bij alle patiënten.”
Thea kan hem geruststellen. “Ik loop nu weer regelmatig naar het centrum om te winkelen. Dat is toch best een flink stuk, zo’n twee kilometer. Voor de operaties kon ik amper lopen in huis. En na de revalidatie heb ik het langzaam opgebouwd: eerst met twee rustmomenten onderweg, nu heb ik zelfs die niet meer nodig. En ik doe alles weer in huis. Laatst was ik met mijn vriend in een tuincentrum. Daar liepen we de hele winkel door, totdat hij mij vroeg waar ik de energie vandaan haalde.”
Ze had het gevoel dat ze niet oud ging worden. Dat is nu helemaal weg
Wetenschappelijk tijdschrift
Dochter Claudia: “Als ik haar zo zie zitten, dan zie ik een heel ander mens. Ze geniet weer van het leven. Dat was voor de operatie wel anders door alle spanning. Ze had het gevoel dat ze niet oud ging worden. Dat is nu helemaal weg. Ik merk het ook aan mezelf. Waar ik eerst elke dag belde omdat ik me zorgen maakte, doe ik dat nu met langere tussenpozen.”
Dat beaamt Thea. “Mijn leven was doelloos geworden. Ik kon niet veel meer. Maar ik wilde wel blijven knokken om mijn eerste achterkleinkind te kunnen zien. Daarom had ik geen twijfel om de eerste te zijn voor deze ingreep. Natuurlijk voelde dat in het begin spannend, maar ik ‘gaf me over’ omdat ik veel vertrouwen had in dokter Bouwmeester, die alles goed uitlegde, en omdat ik voelde dat het mijn tijd nog niet was.”
Naast het gebak heeft Bouwmeester nog meer meegenomen: een artikel in het gerenomeerde Amerikaanse wetenschappelijk tijdschrift JACC. “Dat is gisteren gepubliceerd”, legt hij aan haar uit op 10 december. “Het is een zogeheten how we did it-artikel, hoe we dit hebben gedaan. Er was heel veel interesse vanuit het buitenland, vandaar dat we uw operatie hadden opgestuurd als praktijkvoorbeeld. JACC (Journal of the American College of Cardiology, red.) was meteen erg enthousiast om het te publiceren. U gaat dus de hele wereld over als studiemateriaal voor collega’s die het zo stap voor stap kunnen leren. U heeft echt het pad geëffend. Dat is voor ons als behandelteam ook super motiverend om te zien.”
Iedereen moet kunnen profiteren van deze vooruitgang. En wie weet kan Tess over tien jaar wel de dokter zijn die deze operatie uitvoert
Beschikbaar voor grotere groep patiënten
Bouwmeester heeft ook een tweedejaars studente geneeskunde meegenomen naar de Achterhoek; Tess van Belkum loopt een snuffelstage in het Hart- en Vaatcentrum. Het bezoek inspireert. “Het is mooi om de mens achter de patiënt te zien, die zie je niet in studieboeken. Ik mag zes weken meelopen en meekijken met alle cardiologen, soms ook bij operaties. Dat is heel interessant.”
De cardioloog legt uit waarom hij Tess heeft meegenomen. “We zijn een opleidingsziekenhuis. Ze heeft zelf het initiatief genomen om deze snuffelstage te lopen. Dat willen we graag belonen. En de hartchirurgen zeiden allemaal direct enthousiast ja, toen ik ze vroeg of ze Tess ook een dagje onder hun hoede wilden nemen.”
Bouwmeester benadrukt dat het Catharina Ziekenhuis het als verantwoordelijkheid ziet om deze innovatieve zorg beschikbaar te maken voor een grote groep patiënten. “Iedereen moet kunnen profiteren van deze vooruitgang. En wie weet kan Tess over tien jaar wel de dokter zijn die deze operatie uitvoert.”
