Hoe Eva haar hart volgde, de mooiste baan ter wereld vond en daar over gaat bloggen

Eva (44) is geboren en getogen in Rotterdam, iets wat je soms nog hoort als ze enthousiast vertelt. Op haar 21ste pakte ze voor een wereldreis het vliegtuig naar Australië, waar ze drie Eindhovense meiden ontmoette die nu nog steeds haar beste vriendinnen zijn. Die vriendschap bracht haar uiteindelijk naar Brabant, waar ze nu met man Ralf en zonen Mees (15) en Jip (13) in Nederwetten woont.

Haar keuze voor de zorg is geen toeval. “Mijn moeder ging op haar 40e van een kantoorbaan naar de zorg en bleek een natuurtalent. Ik heb de zorggenen echt van haar gekregen. Ze werkte met dementerenden en was betrokken bij een van de eerste kleinschalige woonprojecten in Nederland. Ze is zelfs in China geweest om haar kennis te delen.”

Tijdens haar reis naar Australië hoorde Eva over het puntensysteem voor emigratie: hoe groter de vraag naar een beroep, hoe meer kans je maakte. Verpleegkunde stond met stip op één, en dat wakkerde iets bij haar aan. “Het besef hoe belangrijk en waardevol dit werk is, groeide daar. Al ben ik blij dat ik niet in Australië ben beland, want hier in Nederland heb ik mijn plek gevonden.”

De liefde voor het vak

Eva begon in 2002 in het Catharina Ziekenhuis, maar na tien jaar maakte ze een uitstap naar het onderwijs, omdat het privé beter uit kwam op dat moment. Als docent verpleegkunde op het Summa College gaf ze haar kennis en ervaring door aan nieuwe generaties zorgprofessionals. Toch bleef er iets knagen. “Ik wilde terug. De zorg bleef trekken.” In 2023 keerde ze terug, nu op de oncologieafdeling. “Ik vind het onwijs leuk. Dit is echt mijn plek.”

Toch was de terugkeer spannend. “Van 13weken vakantie naar 5, de onregelmatige diensten, de fysieke zwaarte van het werk: ik vroeg me af hoe het me zou bevallen. Maar het is me 1000 procent meegevallen. Ik heb de mooiste baan ter wereld. Echt waar.”

De bijzondere dynamiek op de oncologieafdeling

De keuze voor de oncologieafdeling was nú vanzelfsprekend. “Toen ik in mijn ‘vorige Catharina-leven’ voor een specialisatie koos, twijfelde ik tussen oncologie en de hartbewaking (CCU). Ik koos voor de laatste, omdat ik daar meer actie verwachtte. Maar oncologie bleef altijd in mijn hoofd zitten. Nu ik hier werk, weet ik: dit is waar ik hoor.”

Wat haar raakt in het werk? “Juist als mensen zo ziek zijn, vallen alle bijzaken weg. Dan blijven alleen de echt belangrijke dingen over. De liefde, de verbinding, het menselijke contact. Voor mij voert de ellende niet de boventoon. Ik vind het superfijn om iets voor iemand te kunnen betekenen, om te voelen dat er echt verbinding is. En dat betekent niet dat we vrienden worden of dat we hetzelfde zijn, maar wel: ‘Hee, ik zie jou en ik weet wat jij nodig hebt’.”, zei ze onlangs tegen Omroep Brabant in een videoreportage.

Van grappige Facebookverhalen naar ontroerende blogs

Schrijven zat nooit in haar plannen. “Schrijfgenen zitten niet in de familie”, zegt Eva lachend. “Op Facebook schreef ik vooral grappige verhalen over de ellende van een bh kopen of de worsteling met een wc-rol op de camping.” Maar toen ze terugkeerde in de zorg, begon ze te schrijven over haar werk op LinkedIn. “De verwondering over wat er hier gebeurt, de bijzondere momenten: ik wilde het delen. Het is ook een manier om alles wat ik meemaak te verwerken.”

Dat haar verhalen nu op de website van het Catharina Ziekenhuis verschijnen, vindt ze een eer. “Het balletje ging rollen toen de voorzitter van de Raad van Bestuur, Nardo van der Meer, een nacht meeliep op onze afdeling. Hij kende mijn verhalen en tipte de communicatieafdeling. Nu mag ik maandelijks bloggen en daar ben ik ontzettend blij mee.”

Haar leven naast de zorg

Naast haar werk geniet Eva van haar gezin en haar hobby’s. “Ik ben dol op pubquizzen en kijk graag naar kennisquizzen op tv. Ook neem ik ijsbaden – heerlijk! – en sta ik vaak langs de lijn bij het voetballen van Jip.”

Met haar blogs wil Eva anderen laten zien hoe mooi werken in de zorg is. “Ik hoop dat mijn verhalen inspireren. Want dit werk is bijzonder. En als je het met je hart doet, kun je echt het verschil maken.”

Deze woensdag (12 maart 2025) verschijnt de eerste blog van Eva op deze website.