Joël Borelli laat patiënten genieten, zingen en lachen
Patiënten van het Catharina Ziekenhuis een warm en fijn moment bezorgen in zware tijden. De Eindhovense zanger-pianist Joël Borelli slaagde zondagmiddag glansrijk in zijn doelstelling. Dat deed hij op een vleugel die een speciaal plekje in zijn hart heeft.
In de Congreszaal zong hij prachtig achter zijn piano voor de aanwezige patiënten en hun naasten. Soms serieus, soms intiem/ontroerend en soms improviserend met een humoristische noot. Maar wat hij ook deed, het was allemaal genieten. Joël maakte er een interactief geheel van, door de zaal in te lopen en verzoekjes op te vragen aan patiënten (Frank Sinatra, een Franse medley), maar ook door het publiek mee te laten zingen op liedjes als Volare en Take Me Home Country Roads. Een mooie afsluiter was You’ll Never Walk Alone om de aanwezigen een hart onder de riem te steken.
Het was voor de patiënten een bijzondere middag, maar ook voor Joël zelf. En dat had alles te maken met de vleugel waarop hij speelde. “Mijn moeder die mij piano leerde spelen, overleed zo’n vijf jaar geleden. Ze lag in het Catharina Ziekenhuis toen ze ziek was en als we wandelden, kwamen we vaak langs deze piano. Ik vroeg haar dan om, net als vroeger, quatre mains (met z’n tweeën samen achter de piano, red.) te spelen. Daar had ze lang geen zin in, maar één dag voelde ze zich goed en vroeg ze: ‘Jongen, zullen we nog een keer’. Dat was haar laatste optreden en het voelde als een fantastische middag. In de lift op weg naar boven zei ze dat ze trots op me was en dat ik een goede muzikant voor het theater zou zijn in plaats van als B-artiest overal op te treden. En nu draai ik dit jaar een theatertour, die ik heb opgedragen aan haar.”
Een prachtige middag dus in het Catharina Ziekenhuis, voor iedereen, zoveel is zeker.
