‘Lieve mensen blijf alsjeblieft binnen!’

Nathalie Ververs, spoedeisende hulparts in ons ziekenhuis, neemt samen met haar collega’s de acute zorg voor haar rekening. Zij staat, wat in de media wordt genoemd, in de frontlinie van de zorg. En daar ziet zij wat het corona-virus kan doen met mensen. En zij ziet de aantallen toenemen.

Ververs plaatste een spontane oproep op social media na een zeer onrustige nacht op de Spoedeisende Hulp. “Het is altijd iemands (o)pa of (o)ma die sterft. Zoveel verdriet voor zoveel mensen. Ik merkte dat er nog heel veel emoties opgekropt zaten bij mezelf. Ik besloot het van me af te schrijven. Ik hoop dat mensen gaan beseffen dat het virus zichzelf niet verspreid, maar dat zij degene zijn die dat doen!”

Nathalie schrijft:

‘Twee angstige ogen. Ze kijken me aan. Indringende ogen. Rimpels verraden zijn respectabele leeftijd. Bij elke ademteug worden zijn ogen groter.

Doe iets!, smeken ze. Red mij!, schreeuwen ze.

Zijn ogen kijken de dood aan. En dan weer naar mij: dokter, alsjeblieft! Ik zie een traan opwellen. Een laatste boodschap uit die vermoeide, angstige ogen. Hij rolt omlaag en stopt op zijn beademingsmasker. Ik knipper en vecht tegen mijn tranen. Ik verlies deze strijd. Net als mijn patiënt.

Het verscheurt me van binnen. Het voelt alsof ik de dood zelf ben. Nee, mijn vak is levens redden! Ik moet door. Ik doe wat ik kan. Alles wat mijn hart me ingeeft. Maar ik kan niet iedereen redden.

Overal zijn angstige ogen. Het zijn er veel. Veel te veel tegelijk. Mijn kerkhof van overleden patiënten groeit hard.

Lieve mensen, blijft alsjeblieft binnen!!’

Nathalie Ververs