Neuroloog dr. Koos Keizer geeft zijn brein ‘rust’

Neuroloog dr. Koos Keizer heeft na 26 jaar afscheid genomen van het Catharina Ziekenhuis. Een directe maar menselijke dokter gaat genieten van zijn prepensioen. “De tijd is rijp om nu te gaan genieten van mijn rust, toe te geven aan mijn andere grote liefde Frankrijk en een nieuwe uitdaging te zoeken voor mijn eigen brein. Ik ga me storten op de Franse taal”, lacht Keizer. “Nee, ik ga me niet vervelen.”

Keizer kijkt met heel veel plezier terug op zijn carrière. “Ik heb mijn vak door de jaren heen enorm zien ontwikkelen. Voor 1975 konden we als neurologen niet zien wat er in de hersenen van patiënten gebeurden. Begin negentiger jaren kregen we met de komst van de MRI en de CT-scan voor het eerst een inkijkje in het brein. Hierdoor is de diagnostiek met sprongen vooruitgegaan en werden nieuwe behandelingen toegankelijk. We hadden beeld”, benadrukt Keizer.

Indrukwekkende behandeling

Een behandeling waar Keizer nog altijd van onder de indruk is, is de IAT of trombectomie voor mensen met een groot herseninfarct. Keizer heeft hierin voor het Catharina Ziekenhuis een grote rol gespeeld. Bescheiden als hij is, benadrukt hij dat het succes van deze behandeling zit in de samenwerking binnen het hele team. “Ja, ik ben een kartrekker geweest, maar alleen kun je niets. Deze behandeling vergt veel specialistische kennis en de inzet van een team met naast de radioloog ook een neuroloog, anesthesist, laboranten en verpleegkundigen. Snelheid is geboden want bij een geblokkeerde zuurstoftoevoer in de hersenen sterven per minuut twee miljoen hersencellen. Dat betekent dat het team als een geoliede machine moet werken”, aldus Keizer.

Trots en dankbaar

Bij een trombectomie gaat een katheter via de lies naar de afgesloten slagader in de hersenen. Daar wordt het bloedpropje er als het ware uitgetrokken. “Ik heb patiënten op de tafel gehad die aan de rechterhelft totaal waren verlamd en niet meer konden spreken. Ik heb meegemaakt dat als het stolsel eruit was gehaald, deze patiënten binnen tien tot vijftien minuten weer alles kunnen. Dat blijft indrukwekkend. Woorden als trots en dankbaarheid overheersen dat ik hier mijn aandeel in heb mogen leveren.”

Gerust hart

Keizer laat de afdeling met een gerust hart achter. “Ik ga genieten van mijn rust en er is voldoende kennis aanwezig die in mijn voetsporen kunnen treden. Je moet plaatsmaken voor jonge talenten. Ook zij zullen de komende jaren van grote betekenis zijn voor het Catharina Ziekenhuis en het vakgebied neurologie”, aldus Keizer.