Algemene informatie

De elleboog is een zeer stabiel gewricht. Dat komt door de vorm: het uiteinde van de ellepijp (ulna) omvat het uiteinde van de bovenarm (humerus), waardoor al een grote mate van stabiliteit ontstaat. Daarnaast is het gewricht omgeven door een stevig kapsel, dat zowel aan de binnen- als buitenzijde verstevigingen bevat, de banden.

Oorzaken

Een letsel van deze banden treedt eigenlijk alleen op door fors geweld, zoals een val op de uitgestrekte arm, waarbij het gewicht van het lichaam de elleboog in een onnatuurlijke stand dwingt. Soms kan de elleboog hierdoor zelfs ontwrichten, uit de kom gaan. Een scheur in de banden leidt gelukkig niet altijd tot een instabiel gevoel.

Symptomen

Het meest voorkomende symptoom is een instabiel gevoel in de elleboog. Verder kan er een pijnlijk klikken zijn en/of pijn bij het vaker achter elkaar maken van dezelfde beweging.

Diagnostiek

Bij lichamelijk onderzoek kan de stabiliteit worden getest. Op röntgenfoto’s kunnen beschadigingen aan het bot worden uitgesloten of aangetoond. Met een MRI-scan kunnen de banden zichtbaar worden gemaakt.

Behandeling

De behandeling van scheuren in de banden van de elleboog is over het algemeen niet-operatief. Na een ontwrichting (luxatie) wordt één tot drie weken gips gegeven, afhankelijk van de stabiliteit direct na het weer in de kom trekken van het gewricht (repositie). Dit laatste gebeurt zo snel mogelijk na het stellen van de diagnose, vaak onder lokale verdoving. De behandeling bestaat verder uit fysiotherapie, vaak ondersteund met het tijdelijk dragen van een brace. Met een brace kan de elleboog nagenoeg normaal worden bewogen, maar worden zijwaartse bewegingen tegengegaan.

Als direct na het trauma blijkt dat er sprake is van grote instabiliteit, kan worden besloten om de gescheurde band te hechten. In het acute stadium (binnen 2-3 weken na het trauma) lukt het meestal goed om de band primair te hechten. Dat wil zeggen dat de oorspronkelijke band weer wordt vastgezet op zijn originele plaats. Als niet direct tot operatie wordt besloten en de elleboog later toch instabiel blijft, kan een reconstructie worden verricht. Dit is een wat uitgebreidere ingreep, omdat er dan gebruik moet worden gemaakt van een pees die ergens anders vandaan wordt gehaald. Meestal is dit (een deel van) de triceps (aan de achterzijde van de bovenarm) of een pees uit de onderarm, de palmaris longus.