Cassy over haar maagverkleining: ‘Ik ben zó blij met deze nieuwe kans’  

“Ik was altijd al bezig met mijn gewicht”, begint Cassy. “Vanaf mijn puberteit werd ik erop gewezen dat ik te zwaar was. Ik sportte veel. Deed aan krachttraining en yoga. Ik viel soms een beetje af, maar kwam toch steeds weer aan. Het bekende jojo-effect.”

Het moment dat ze het echt anders wilde gaan doen, was toen ze een foto van zichzelf te zien kreeg op een foto van de avondvierdaagse. “Ik kreeg een foto toegestuurd van een evenement. Toen ik mezelf daarop zag, schrok ik enorm. Later die dag ging ik op de weegschaal staan: 122 kilo. Ik was zó verdrietig. Diezelfde avond maakte ik een afspraak bij de huisarts.”

Dat gesprek was confronterend, maar ook het begin van iets nieuws. “Voor het eerst sprak ik hardop uit: ‘Ik red het niet meer alleen.’ Dat was een grote stap. Erkennen dat ik hulp nodig had. Maar dat traject wilde ik wel graag alleen in gaan. Ik heb het maar tegen heel weinig mensen verteld. En ik heb ze niet gevraagd of ze het een goed idee vonden, ik heb het alleen maar medegedeeld. Alles alleen willen doen, maakte het best wel pittig, heb ik ervaren.”

Groen licht voor operatie

In juli 2023 startte de docente aan de kappersopleiding in Den Bosch haar traject bij het obesitascentrum van het Catharina Ziekenhuis. “De gesprekken met de psycholoog, diëtist en verpleegkundige vond ik erg spannend, maar ook prettig. Ik voelde me serieus genomen en was helemaal blij dat ik na die intake groen licht kreeg. Een opluchting, maar ook een overweldigend moment tegelijkertijd. Het gaat echt gebeuren en eindelijk gaat mijn leven echt veranderen.”

In oktober onderging Cassy haar maagverkleinende operatie (een gastric sleeve). “Natuurlijik was ik zenuwachtig. Ik kende ook verhalen dat het niet succesvol kon zijn. Maar ik was er echt helemaal klaar voor.”

Het herstel viel Cassy zwaar. “Vooral die eerste weken met vloeibaar voedsel waren echt afzien. Ik kon niet meer eten dan een paar theelepeltjes vol. Ik wist waarvoor ik het deed, maar het was toch ontzettend confronterend. Ik veranderde echt als mens. Kilo’s vlogen er af, maar dat doet ook wat met je psyche. Ik ben nu twee jaar verder en voor dit proces staat niet voor niks vijf jaar. Ook nu nog gaat het met ups en downs.”

En het alledaagse? Dat is ineens zoveel makkelijker. 

Nu, twee jaar later, is Cassy 55 kilo kwijt. “Ik voel me zó veel beter. Mijn lichaam werkt weer mee. Ik heb geen pijn meer bij het bewegen. Mijn oude gezondheidsklachten zijn verdwenen. En het alledaagse? Dat is ineens zoveel makkelijker. Gewoon op een terras zitten zonder na te denken op welke stoel ik kan zitten. Ik kan in het openbaar iets eten zonder me aangekeken te voelen. Boodschappen doen zonder schaamte. Ik kan weer moeiteloos in de achtbaan en in een vliegtuigstoel zitten.”

Toch is het proces niet altijd makkelijk. “Soms herken ik mezelf niet op foto’s. Mijn lichaam verandert sneller dan ik mentaal kan bijhouden. Dat is soms verwarrend. Je wordt geopereerd aan je lijf, maar niet aan je hoofd. Maar wat het met je hoofd doet, mag echt niemand onderschatten.”

Levensstijl aanpassen

“Ik dacht vroeger ook wel eens dat een maagverkleining geen makkelijke oplossing is. Het blijft niet bij die operatie. Je moet je hele levensstijl aanpassen. Dat is en blijft de rest van je leven pittig, maar ik ben ontzettend blij met wat ik ervoor terug heb gekregen.”

Tegenwoordig zit ze in het patiëntenpanel van het Catharina Ziekenhuis. “Ik hoop anderen te kunnen steunen die dit ook overwegen en het helpt mij ook een beetje om gemotiveerd te blijven.”

Haar advies aan anderen die een operatie overwegen? “Denk er echt goed over na. De operatie is geen oplossing, maar het begin van een levenslange verandering. Maar als je ervoor gaat, weet dan: je hoeft het niet alleen te doen. Er is hulp. En je kunt zóveel terugkrijgen.”