‘Iedereen gaat op een andere manier om met borstkanker’
Tijdens de borstkankermaand in oktober wordt ieder jaar wereldwijd aandacht gevraagd voor borstkanker. Het thema dit jaar is ‘Borstkanker heb je niet alleen’. In oktober delen onze borstkankerpatienten hun verhaal; zij vertellen over het moment wat ze het meeste is bij gebleven. Onze professionals van het borstkankercentrum vertellen over die ene patient die ze nooit zullen vergeten. Vandaag: verpleegkundig specialist Anne de Bruijn.
De 25-jarige Anne de Bruijn werkt als verpleegkundig specialist in opleiding binnen het borstkankerteam van het Catharina Kanker Instituut. “Als verpleegkundig specialist ben je de verbindende schakel tussen de specialist en de patiënt. De patiënt heeft één aanspreekpunt gedurende het gehele traject. Van diagnose tot nazorg”, legt Anne de Bruijn uit.
“Wanneer patiënten de diagnose borstkanker krijgen of te horen krijgen dat er een afwijking is gevonden in de borst, roept dit direct vragen op. Zowel op lichamelijk als psychisch gebied”, zegt Anne.
Luisterend oor
Anne weet uit eigen ervaring hoe belangrijk een luisterend oor is, dat er ruimte is om onzekerheden uit te spreken. “Als je te horen krijgt dat je kanker hebt, staat heel je wereld op zijn kop. Niet alleen van de patiënt zelf, maar voor het hele gezin. Kanker heb je niet alleen. Het ontwricht je hele leven. Patiënten hebben het gevoel dat ze op een sneltrein moeten springen. Bestralingen, chemotherapie of een operatie. Alles wordt ingepland en je leven wordt even helemaal overgenomen door de kanker. En iedereen gaat hier op een andere manier mee om. Leeftijd speelt hierin bijvoorbeeld een grote rol. Je kunt je voorstellen dat een borstkankerpatiënt van 40 jaar, met nog jonge kinderen, hele andere vragen heeft dan een patiënt van 80 jaar. Zorg leveren op maat is dan ontzettend belangrijk. Je krijgt met vrijwel alle aspecten van de zorg te maken. Het krijgen van borstkanker is veel meer dan de behandeling of de operatie alleen.”
Controle
Zo herinnert Anne zich nog een jonge vrouw van 40. “Deze patiënt vond het erg lastig dat ze de controle over haar eigen leven kwijt was. Van het ‘hoofd’ in het gezin die alles en iedereen bij elkaar hield, was haar rol veranderd. Ze was vermoeid door de chemo, kon niet overal meer mee naar toe. Hoe moet dat nu met mijn gezin? En wat als ik nu corona krijg? Kanker ontwricht een heel gezin. Natuurlijk zijn we er in eerste instantie voor de patiënt, maar we begeleiden ook partners en kinderen”, benadrukt Anne. “En ik kan me ook nog een vrouw van 90 jaar herinneren die haar ziekte min of meer accepteerde. Ze had een mooi leven gehad en wilde de laatste periode van haar leven niet laten regeren door allerlei behandelingen waar ze mogelijk ook ziek van zou worden. Dan ligt de nadruk in gesprekken veel meer op het Samen Beslissen. Wat doen we nog wel en wat doen we niet. Want uiteindelijk beslist de patiënt zelf wat ze wil”, benadrukt Anne.
Veilige haven
Vrouwen die doorverwezen worden naar het borstkankercentrum van het Catharina Ziekenhuis, weten snel of de afwijking die gezien is in de borst ernstig of onschuldig is. Anne: “Als je een knobbeltje voelt in je borst, moet je niet te lang hoeven wachten op een antwoord. In het Catharina Ziekenhuis is het zorgpad zo ingericht dat er direct een mammografie wordt gemaakt die meteen wordt beoordeeld door de radioloog. Is vervolgonderzoek nodig, dan zie ik deze patiënten direct na de mammografie en dan laten we ze het gehele behandeltraject niet meer los. We proberen ze in die onzekere tijd een veilige haven te bieden.”