‘De nachten waren een hel’
Wat een val tijdens een potje voetballen al niet teweeg kan brengen. De zeventienjarige Lisa Beerepoot weet inmiddels wat de nasleep hiervan kan zijn. “Ik ben in februari 2014 gevallen tijdens een voetbalwedstrijd en daarbij stond één van de spelers op mijn hand. Ik had van tevoren nooit bedacht dat dit zoveel ellende zou geven.”
Makkelijk heeft de zeventienjarige het de laatste drie jaar niet gehad. In plaats van uitgaan, winkelen met vriendinnen of een bijbaantje vocht ze vooral tegen de pijn die ze bleef houden. “Vooral de nachten waren een hel. Vijf van de zeven nachten werd ik huilend wakker. De pijn in mijn hand en arm bleven, ook had ik veel last van tintelingen en gevoelloosheid. En dat ondanks alle doktersbezoeken, pijnstillers en operaties. Mijn eerste operatie was aan mijn hand, daar hebben ze een zenuw vrij gelegd. De klachten bleven. Daarna hebben ze dezelfde operatie gedaan, maar dan iets hoger, bij mijn elleboog. Ook daar is een zenuw vrij gelegd. Ik heb zelfs een halfjaar bij een speciaal handcentrum gelopen. Niks mocht baten. De pijn bleef. Eigenlijk werd heel mijn leven bepaald door pijn. Omdat ik ‘s nachts zo slecht sliep, was ik overdag snel vermoeid. Ook uitgaan in het weekend was er voor mij niet bij. Ik was zo bang dat ze tegen mijn arm zouden stoten”, zegt Lisa.
Schuldig
Op een bepaald moment gaat Lisa zelfs twijfelen aan zichzelf. Lisa: “Was ik een aansteller geworden? Ik voelde me schuldig tegenover iedereen. Ik was zo afhankelijk geworden. Dat wil je niet. Ik was immers op een leeftijd dat je je juist wat losmaakt van je ouders. Maar ik moest mijn moeder mijn haren laten wassen, omdat ik het gewoonweg niet kon met mijn arm. Ja, ik vond dat best moeilijk. Ik dacht altijd; ‘je hebt iets, je gaat naar een dokter en het wordt opgelost’. Ik weet nu wel beter, dat dingen niet altijd gaan zoals je denkt dat ze gaan.” Vorig jaar werd Lisa doorgestuurd naar het Catharina Ziekenhuis waar ze uiteindelijk terecht kwam bij vaatchirurg prof. dr. Joep Teijink. “Die gaf voor het eerst mijn klachten een naam. Ik moest nog wel een proces doorlopen, maar uiteindelijk zou ik geopereerd kunnen worden. Hier hoorde ik het voor het eerst over de TOS-patiëntengroep waar ik mogelijk onder zou vallen. Alleen al een mogelijke diagnose, gaf me zo’n grote opluchting. Er viel een last van mijn schouders, misschien lag het toch niet aan mij.”
Vaatzenuwbundel
TOS is een verzamelnaam voor aandoeningen waarbij een vaatzenuwbundel in de schouderregio bekneld raakt. Dit geeft problemen in het gebied waar de vaatzenuwbundel naartoe loopt. De klachten worden vaak ervaren in de arm en de hand. “De klachten bestaan uit pijnklachten in de nek-schouder-arm regio, hoofdpijn, krachtverlies en gevoelsstoornissen (tintelingen). Veel patiënten krijgen te horen ‘dat ze er mee moeten leven’, maar dat is in sommige gevallen onzin”, zegt vaatchirurg Joep Teijink. Lisa bleek na diverse testen, een proefblokkade bij de pijnspecialist van het TOS-team en behandelingen bij een fysiotherapeut geschikt voor de operatie; een zogenaamde Thoracic Outlet Decompressie, ofwel eerste rib resectie.
“Ik hoorde anderhalve maand voor de operatie pas wat er precies stond te gebeuren. Misschien maar goed ook, want ik was best nerveus of het allemaal wel goed zou gaan”, legt Lisa uit. Tijdens een eerste rib resectie wordt de eerste, bovenste, rib verwijderd met de daaraan vastzittende spieren die de hals inlopen. De slagader, ader en/of zenuw wordt daarbij uit zijn beknelling gehaald.
Dr. Teijink: “Tijdens zo’n operatie wissel je heel precies opereren af met brute kracht waarbij met een soort betonschaar de eerste rib aan voor- en achterzijde wordt doorgenomen, met in acht name van de daaroverheen lopende vaatzenuwbundel. Specialistisch werk, niet zonder risico’s en met een kleine kans op ernstige complicaties. Maar in veel gevallen zeer dankbare patiënten tot gevolg.”
Gevoel
Direct na de operatie had Lisa weer gevoel in haar hand. “Dat was zo bizar maar zo’n heerlijk gevoel. Uiteindelijk is de operatie me honderd procent meegevallen. De pijnklachten zijn aanzienlijk verminderd. Ik kan eigenlijk alles weer en ik heb er alle vertrouwen in dat alles weer goed komt. Ik ben dr. Teijink ontzettend dankbaar”, besluit Lisa haar verhaal.
Heb jij herkenbare klachten? Neem dan contact op met het TOS-team van het Catharina Ziekenhuis via telefoonnummer (040) 239 71 50.