‘Het is zo belangrijk om gehoord te worden’

Het leven van jonge moeder Rinke van der Zeeuw veranderde in één klap toen ze op 21-jarige leeftijd werd aangereden door een vrachtwagen. Een verbrijzeld bekken zette haar hele wereld op zijn kop. Ze was destijds te jong voor een prothese dus alles werd aan elkaar gelijmd tot ze 20 jaar later, in 2000, een totale heupvervanging met donorbot kreeg. Ze voelde zich als herboren. In 2015 was die vervanging echter toe aan een revisie, en dat was het begin van een lange lijdensweg.

Meteen toen ze bijkwam voelde ze al dat het niet goed zat. “In het begin denk je nog dat het de pijn van de operatie is, maar achteraf bleek dat het nooit goed heeft gezeten. Mijn been had een verkeerde stand en het akelige van deze situatie is, dat ik toen als patiënt niet ben gehoord. ‘De foto’s geven aan dat alles goed zit,’ werd me verteld, dus ik moest maar niet zeuren. Toch wist ik zeker dat het niet goed zat. Mijn bovenbeen stond schuin, waardoor mijn knie zich moest voegen naar die verkeerde stand. Ik heb van 2015 tot 2019 vreselijke pijn gehad.”

Verder geholpen
In het ziekenhuis waar ze werd geholpen, kreeg mevrouw van der Zeeuw echter weinig gehoor. Het zou wel aan haar vaten liggen, misschien kon ze in haar woonplaats Eindhoven wel een goede vaatchirurg vinden. Dr. van Sambeek, vaatchirurg van het Catharina Ziekenhuis, kon desgevraagd echter niets vinden. “Maar hij heeft me wel meteen verder geholpen. Met de telefoon aan zijn oor is hij naar de afdeling Orthopedie gelopen en daar heeft hij me gekoppeld aan dokter van Kempen. Dat was voor mij de grote ommekeer. Ik had ineens een dokter die tijd voor me had. Hij luisterde, keek niet op zijn horloge, in totale rust liet hij me mijn verhaal doen. Ik kon niet geloven wat ik meemaakte.”

Revisie van een revisie
“Na een reeks onderzoeken zei hij: ‘U moet veel pijn hebben. De prothese zit los en ik ga u opereren.’ Op 2 mei 2019 ben ik geholpen. Een revisie, van een revisie, van een totale heupvervanging met donorbot. Mijn man en zoon keken na de operatie heel voorzichtig om de hoek van de kamer, ze durfden niet te hopen dat het nu eindelijk goed zou zijn. Maar het was perfect. Ik had nergens last van. Weliswaar nog een zware revalidatie, maar het was goed. ” Onlangs heeft Rinke ook nog een nieuwe knie gekregen.

Ganzheitsbetrachtung
Rinke van der Zeeuw, die filosofie studeerde en psychotherapeut in ruste is, heeft naar aanleiding van haar ervaringen een duidelijke mening over de zorg. “In het Duits bestaat een mooi woord ‘Ganzheitsbetrachtung’. Dat wil zeggen dat je aandacht moet hebben voor de gehele mens. Niet alleen naar de kwaal kijken, ook naar de persoon. En dat is precies wat er in het Catharina Ziekenhuis gebeurde. Werkelijk waar. De wijze waarop dit ziekenhuis functioneert, de manier waarop dr. van Kempen en verpleegkundig specialist Mariette Stellenboom met je in contact treden, dat vind ik eminent. Ik ben de mensen van de afdeling Orthopedie bijzonder dankbaar.”


© 2024 Catharina Ziekenhuis
Alle rechten voorbehouden