René had endeldarmkanker: “Niks leek hier in het ziekenhuis te veel”

Natuurlijk was het even schrikken voor René Heijnen (61) toen hij bij het bevolkingsonderzoek naar darmkanker een oproep kreeg voor een extra controle. Zes poliepen werden er weggehaald bij het ziekenhuis in de buurt. Daar werd ook een tumor gevonden. “Die werd er niet uitgehaald. Want dat zou meer schade aanrichten dan goed was.”

In Rotterdam werd de tumor verwijderd. “Wat later belde de arts me op met de mededeling dat de snijvlakken niet schoon waren. Stom toevallig had een kennis van me hetzelfde gehad. Hij was in het Catharina Ziekenhuis goed behandeld.” Dus vroeg Heijnen om een behandeling in het Catharina Ziekenhuis. “Daar kon ik gelukkig opnieuw geopereerd worden.”

Eerlijke artsen

“De artsen in het Catharina Ziekenhuis waren heel eerlijk tegen me. Ik hoopte dat er geen stoma nodig zou zijn, maar ik kreeg meteen te horen dat alles dan echt helemaal goed moest gaan, zonder enige complicatie. Niet fijn om te horen, maar er werden nergens valse verwachtingen gewekt en mijn vrouw en ik kregen snel antwoorden op vragen, konden dag en nacht bellen voor vragen. Niks leek te veel.”

Wat hij het allerfijnste vond? “Dat ik van de artsen nog mocht doen wat ik zelf wilde. Ik had al een reis naar de Zuidpool op de planning staan. Dat wilde ik graag doen én dat mocht ik gelukkig. Mijn conditie was goed genoeg om het aan te kunnen.”

Lange operatie

Op 16 januari van dit jaar werd Heijnen naar de operatiekamer gereden, voor een operatie die uren langer duurde dan gedacht. “De artsen wilden het grondig doen. Dat het zoveel langer duurde, is voor mij echt een teken dat ze hun werk heel goed willen doen”, zegt Heijnen, die na de operatie er even flink doorheen zat.  “De nazorg was vervolgens uitstekend. Verpleegkundigen waren bijzonder kundig én ik kreeg hulp van een maatschappelijk werker.”

Dat het zoveel langer duurde, is voor mij echt een teken dat ze hun werk heel goed willen doen.

Vooral voor een van de arts-assistenten in het bijzonder heeft hij lovende woorden. “De operatiewond was ’s nachts open gegaan. De verpleegkundige die het zag, handelde behoorlijk accuraat. Het moest worden gehecht, maar het kon niet verdoofd worden. Ze heeft dat uitstekend gedaan, ondanks dat het niet echt heel prettig is natuurlijk. Toen zei ik tegen haar: ‘zijn jouw ouders trots op jou? Want dat zou toch wel mogen: het is fantastisch wat jij hier doet.’”

Afspraken op dezelfde dag

Voorlopig is er nog geen einde gekomen aan de ziekenhuisbezoeken van Heijnen. “Gelukkig wordt er zoveel mogelijk op dezelfde dag gepland, zodat ik niet te vaak op en neer hoef te komen. Dat is echt heel prettig. Er wordt écht meegedacht. Toch blijft het altijd weer spannend en blijf ik angst hebben bij nieuwe controles. En uiteraard heb ik af en toe ook mijn mindere momenten, want het is geestelijk best zwaar.”

Inmiddels is hij kankervrij, maar heeft hij wel die stoma. “Dat is pittig, want er rust nog steeds een taboe op. Ik was bang voor een sociaal isolement, maar dat valt gelukkig heel erg mee. Uiteindelijk hoop ik nog om zonder stoma te kunnen, daarvoor is binnenkort nog een operatie nodig.”

Ik was bang voor een sociaal isolement, maar dat valt gelukkig heel erg mee.

Een leven met kanker is geestelijk behoorlijk pittig, dat beaamt Heijnen. “Gelukkig is het bij mij in een behoorlijk vroeg stadium ontdekt. Mede dankzij het bevolkingsonderzoek naar darmkanker. Drie keer deed ik mee en de derde keer werd ik eruit gepikt. Als ik dat niet had gedaan, had ik het nu misschien nog altijd niet geweten. Nu was ik er vroeg genoeg bij zodat opereren en herstellen nog altijd tot de mogelijkheden.”

De maand maart staat in het teken van darmkanker. Bekijk de informatieflyer om meer te lezen over de extra activiteiten rondom darmkanker.