Wens dialyse patiënt in vervulling gegaan

Wat als je op je 18e te horen krijgt dat allebei je nieren niet goed werken? Het overkwam Jan van Laarhoven (71) uit Eindhoven. “Het kwam er uit bij mijn dienstkeuring. Ik werd natuurlijk als ‘niet geschikt’ bevonden”, lacht Jan van Laarhoven, “ik dacht op mijn 18e met een hoge bloeddruk en vermoeidheidsklachten écht niet aan mijn nieren.”

Tot zijn 50ste was hij een ‘vaste klant’ op de dialyseafdeling van het Catharina Ziekenhuis. In het jaar dat hij Abraham zag, kreeg hij een nieuwe nier en daarmee zijn ‘leven terug’. “Daar heb ik 20 jaar van kunnen genieten en dat heb ik ten volle gedaan. Ik heb veel gereisd met mijn vrouw. Nu dialyseer ik al weer meer dan een jaar en ben ik weer terug op het honk”, lacht hij. De verpleegkundigen van de nierafdeling zetten deze ‘vaste gast’ in het zonnetje. Want Jan had een bijzondere wens. 

Wensboom

Op de dialyseafdeling van het Catharina Ziekenhuis staat een ‘wensboom’ waar dialyse patiënten wensen in kunnen hangen. Jan wilde graag een fotoshoot, samen met zijn vrouw. “Mijn tijd is eindig. Ik weet dat ik geen 100 word en wilde heel graag mooie foto’s laten maken samen met mijn vrouw. We hebben geen kinderen dus we staan gewoon wat minder vaak samen op de foto. Ik was helemaal verbaasd dat mijn wens uit de boom werd gehaald. We hebben echt een hele leuke dag gehad samen. De foto’s zijn echt heel mooi geworden.”

Jeugdliefde

Jan is zijn vrouw dankbaar. “We zijn zoals ze dat noemen elkaars jeugdliefde. Zij heeft mij al die jaren gesteund. Ze heeft het hele traject meegemaakt.” Bij de pakken neerzitten heeft hij nooit gedaan. “Tuurlijk is het zwaar geweest maar het is allemaal wel te doen mits je een positieve instelling houdt. Je moet een hoop laten maar ik heb altijd gekeken wat nog wel kon. Tot mijn 47ste heb ik gewoon gewerkt, ik heb altijd in een winkel gestaan. Toen deed ik nog buikspoelingen, peritoneaaldialyse. Ik spoelde gewoon op mijn werk, dat paste ik in.”

“Vanaf mijn 47ste ging dat niet meer en moest ik aan de hemodialyse. Dan filtert een kunstnier in een machine je bloed. Dan breekt een andere tijd aan. Drie keer per week, 4,5 uur lang wordt mijn bloed buiten het lichaam gefilterd. Na de dialyse ben ik altijd verschrikkelijk moe, maar de dag erna is mijn goede dag, die benutten we ook. Omdat mijn nieren allebei niet werken, treedt na een dag de vervuiling weer op met alle bijbehorende klachten als bijvoorbeeld vermoeidheid. De dag erna steek ik de straat weer over, ik kan het ziekenhuis vanuit huis zien en ‘ga ik naar mijn werk’. Zo ga ik om met mijn dialyseochtenden.”