Een vergeten groep bij borstkanker: mannen
Bij borstkanker denken de meeste mensen aan een vrouwenziekte. Toch zijn er in Nederland ieder jaar zo’n honderd mannen bij wie deze diagnose wordt gesteld. Paul Barts (73) uit Eindhoven is één van hen.
Op de camping in Duitsland in 2017 zag de echtgenote van Paul Barts dat er iets niet in de haak was. “Ik had geen shirt aan en mijn vrouw zag dat mijn ene tepel helemaal ingedeukt was. Ze dacht gelijk aan borstkanker. Ze had toevallig onlangs over dit symptoom gelezen in een tijdschrift”, vertelt Barts. Maar ook vanwege een andere reden gaan de alarmbellen op de camping direct rinkelen. In de familie van Barts komt namelijk het BRCA-gen voor waardoor de kans op borstkanker groter is dan gemiddeld. “Van mijn moeder en zussen was ik de vijfde op rij die borstkanker kreeg”, vertelt Barts.
Traject en diagnose
De arts in het Duitse medisch centrum adviseerde Barts om direct contact op te nemen met een gespecialiseerd arts. De vakantie werd afgebroken en snel meldde Barts zich in het Catharina Ziekenhuis. “Dan ga je de hele molen van onderzoeken in en dan blijkt dat je borstkanker hebt. Ik was daar eigenlijk heel rustig onder, ik ben ook niet iemand die snel in paniek raakt. Ik zag de operatie waarbij mijn borst is verwijderd ook als een technisch iets, vergelijkbaar met de open hart operatie die ik ooit heb gehad.”
Geen chemotherapie
Chemotherapie, die uit voorzorg werd aangeboden, wilde Barts niet. “Ik was verder helemaal schoon en er waren geen uitzaaiingen. Ik zag wat chemo bij mijn familieleden aanrichtte, dat wilde ik voorkomen.” Het risico dat de kanker niet helemaal weg zou zijn, wilde hij nemen. Inmiddels is de Eindhovenaar genezen verklaard. Voor de zorg van de medewerkers van het Catharina Borstkankercentrum heeft Barts alleen maar mooie woorden over. Eén praktisch onderdeel raakt Barts echter wel. En dat laat misschien ook zien dat borstkanker nog steeds als een vrouwenziekte wordt gezien: “Ik krijg soms nog medische brieven waarin ik word aangeschreven als ‘mevrouw’, dat vind ik heel vervelend.” Als man ervaart Barts de ziekte anders dan vrouwen: “De borstkanker heeft op mijn leven niet veel invloed gehad. Dat is bij vrouwen anders. Voor mij was het niet zo emotioneel beladen om mijn borst te laten amputeren. Mijn vrouw en ik gaan graag naar de sauna. Daar ziet helemaal niemand dat aan mij iets anders is, daar let ook niemand op.”
Kwaliteit van leven
Als ondernemer, fanatiek hardloper en honkballer hield hij er altijd een actieve levensstijl op na. De kwaliteit van zijn leven noemt hij dan ook essentieel. “Hier in het ziekenhuis proberen de specialisten alles om je zo lang mogelijk in leven te houden. Dat waardeer ik, maar ik vind het ook belangrijk dat ik ook blij ben met wat ik nu heb en het leven dat ik leidt. Ik kan de ziekte goed accepteren. Dat komt misschien ook omdat ik alle beslissingen over het einde van mijn leven helemaal doorgesproken heb met mijn vrouw, dat geeft ook rust. Het is zoals het is.”